Υπάρχουν πράγματα για τα οποία αξίζει κανείς να θυσιάσει οποιοδήποτε πιθανό προσωπικό κόστος.

Νομίζω οτι δεν υπάρχει σημαντικότερο πράγμα απο την αίσθηση ελευθερίας για έναν άνθρωπο.

Δεν δέχομαι με τίποτα την χρήση σωματκής και ψυχολογικής βίας απο καποιον άνθρωπο εις βάρος άλλου για την επίτευξη ενος προσωπικού σκοπού. Νομίζω οτι κανείς δεν είναι υποχείριο κανενός. Ο καθένας είναι απολύτως ελεύθερος να κάνει τις προσωπικές του επιλογές αρκεί να μην θίγουν τον διπλανό του.

π.χ Στον εργασιακό μας χώρο νομίζω οτί είναι προκλητικό να χρησιμοποιεί καποιος τον ρόλο του ώς αφεντικό και την απειλή της απόλυσης για να εξαναγγάσει έναν υπάλληλο του να εκτελέσει καποια εργασία άσχετη με την αρμοδιότητα του.

Ο καθέ μισθωτός έχει έναν συγγεκριμένο ρόλο στον εργασιακό του χώρο.Έναν ρόλο ο οποίος είναι καλό για όλους μεσα σε μια επιχείρηση να είναι όσο το δυνατόν ξεκάθαρος . Τον οποίο αποδέχεται ή όχι απο την αρχή της εργασιακής του εμπειρίας. Απο εκέι και πέρα βρίσκω κατακριτέο να χρησιμοποιείται ψυχολογική ή και σωματική βία για την εκτέλεση εργασιών ασχετές με τον ρόλο του εργαζομένου στην επιχείρηση.

Βεβαίως ο καθένας είναι διατεθιμένος να κάνει κάποιες υποχωρήσεις μέσα στους χώρους που κινείται ωστε να επιτυγχάνεται μια ομαλή σχέση με τους ανθρώπους που σχετίζεται. Ωστόσο οι υποχωρήσεις δεν μπορεί είναι αποτέλεσμα βίας σωματικής ή ψυχολογιής, αλλά προσωπικής επιλογής.

Γι αυτό είμαι αντίθετος με την υποχρωτική στρατιωτική θητεία για όλους. Εκεί καταργούνται όλες οι προσωπικές ελευθερίες η ελευθερία του λόγου, της ελεύθερης κίνησης, το να ντύνεσαι όπως επιθυμείς και να σέβεσαι αυτούς που εσυ επιθυμείς, σύμφωνα με τα προσωπικά σου κριτήρια. Φυσικά όρια υπάρχουν και στην εκτός στρατού ζωή.π.χ δεν μπορώ να κυκλοφορήσω γυμνός στον δρόμο ούτε να βρίζω οποιον βλέπω μπροστά μου. Η διαφορά ωστόσο βρίσκεται στο ότι ανάμεσα σε αυτά τα όρια που υπάρχουν έχεις ένα πλήθος επιλογών ενώ στον στρατό όλα ειναι μονόδρομός και μάλιστα ένας μονόδρομος που δεν έχεις επιλέξει εσύ.

θα μπορούσε να υπάρχει η επιλογή μιας θητείας κοινωνικού περιεχομένου όπως γίνεται σε άλλες χώρες. Π.χ Να προσφέρω υπηρεσίες σε έναν οίκο ευγηρίας ή σε ένα ορφανοτροφείο.