Αλήθεια ή Ψέματα

Με απασχολεί ιδιαίτερα η αλήθεια και η πραγματικότητα.
Νομίζω ότι η αλήθεια είναι άσχετη με τα προσωπικά πιστεύω του καθενός ακόμη υπάρχει σε χρόνο ενεστώτα.

Ωστόσο δεν ξέρω αν μπορούμε να εμπιστευτούμε την επιστήμη για να μας πεί την αλήθεια.
Για παράδειγμα στον μεσσαίωνα υπήρχε η πεποιήθηση ότι η γή είναι επίπεδη. Αργότερα διαψευστηκε. Παλαιότερα απορίφθηκαν απο την επιστημονική κοινότητα πολλες έρευνες οι οποίες αποδύκνυαν την διαφορετικότητα των έγρωμων και λευκών ανθρώπων σε κάποιες βιολογικές λειτουργίες.
Για να έρθουν σημερινές έρευνες να αποδείξουν ότι υπάρχουν πράγματι κάποιες διαφορές.

Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις ωστόσο υπάρχουν κάποια κοινά. Η επιστήμη δεν λειτούργησε ανεξάρτητα αλλά στην πρώτη περίπτωση ήταν βαθύτατα επηρεασμένη απο το θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής. Ενώ στην δεύτερη περίπτωση υπήρχαν ηθικά εμπόδια που λειτουργούσαν σαν παρωπίδες που απομάκρυναν τους επιστήμονες απο την αλήθεια.

Η αλήθεια μπορεί να γίνει αποδεκτή παρα μόνον όταν βασίζεται στην εμπειρική παρατήρηση και περιγράφει γεγονότα χωρίς την ύπαρξη αυθαίρετων συμπερασμάτων.

Εδω οι θετικές επιστήμες έχουν ένα σημαντικό προτέρημα καθώς είναι δυνατόν να εφαρμόσουν τις θεωρίες τους και τα συμπερασματα τους σε πρακτικό επίπεδο. π.χ Μπορεί να αναπαραχθεί πολλές φορές η χημική ένωση υδρογόνου και χλωρίου για την παραγωγή υδροχλωρίου. Ενώ το συμπέρσμα ενός αρχαιολόγου για τον πλούτο μιας περιοχής σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο έιναι αρκετά ρευστό καθώς βασίζεται σε υποθέσεις οι οποίες μπορεί να αντραπούν απο νέα ευρήματα.

Υπάρχουν πράγματα για τα οποία αξίζει κανείς να θυσιάσει οποιοδήποτε πιθανό προσωπικό κόστος.

Νομίζω οτι δεν υπάρχει σημαντικότερο πράγμα απο την αίσθηση ελευθερίας για έναν άνθρωπο.

Δεν δέχομαι με τίποτα την χρήση σωματκής και ψυχολογικής βίας απο καποιον άνθρωπο εις βάρος άλλου για την επίτευξη ενος προσωπικού σκοπού. Νομίζω οτι κανείς δεν είναι υποχείριο κανενός. Ο καθένας είναι απολύτως ελεύθερος να κάνει τις προσωπικές του επιλογές αρκεί να μην θίγουν τον διπλανό του.

π.χ Στον εργασιακό μας χώρο νομίζω οτί είναι προκλητικό να χρησιμοποιεί καποιος τον ρόλο του ώς αφεντικό και την απειλή της απόλυσης για να εξαναγγάσει έναν υπάλληλο του να εκτελέσει καποια εργασία άσχετη με την αρμοδιότητα του.

Ο καθέ μισθωτός έχει έναν συγγεκριμένο ρόλο στον εργασιακό του χώρο.Έναν ρόλο ο οποίος είναι καλό για όλους μεσα σε μια επιχείρηση να είναι όσο το δυνατόν ξεκάθαρος . Τον οποίο αποδέχεται ή όχι απο την αρχή της εργασιακής του εμπειρίας. Απο εκέι και πέρα βρίσκω κατακριτέο να χρησιμοποιείται ψυχολογική ή και σωματική βία για την εκτέλεση εργασιών ασχετές με τον ρόλο του εργαζομένου στην επιχείρηση.

Βεβαίως ο καθένας είναι διατεθιμένος να κάνει κάποιες υποχωρήσεις μέσα στους χώρους που κινείται ωστε να επιτυγχάνεται μια ομαλή σχέση με τους ανθρώπους που σχετίζεται. Ωστόσο οι υποχωρήσεις δεν μπορεί είναι αποτέλεσμα βίας σωματικής ή ψυχολογιής, αλλά προσωπικής επιλογής.

Γι αυτό είμαι αντίθετος με την υποχρωτική στρατιωτική θητεία για όλους. Εκεί καταργούνται όλες οι προσωπικές ελευθερίες η ελευθερία του λόγου, της ελεύθερης κίνησης, το να ντύνεσαι όπως επιθυμείς και να σέβεσαι αυτούς που εσυ επιθυμείς, σύμφωνα με τα προσωπικά σου κριτήρια. Φυσικά όρια υπάρχουν και στην εκτός στρατού ζωή.π.χ δεν μπορώ να κυκλοφορήσω γυμνός στον δρόμο ούτε να βρίζω οποιον βλέπω μπροστά μου. Η διαφορά ωστόσο βρίσκεται στο ότι ανάμεσα σε αυτά τα όρια που υπάρχουν έχεις ένα πλήθος επιλογών ενώ στον στρατό όλα ειναι μονόδρομός και μάλιστα ένας μονόδρομος που δεν έχεις επιλέξει εσύ.

θα μπορούσε να υπάρχει η επιλογή μιας θητείας κοινωνικού περιεχομένου όπως γίνεται σε άλλες χώρες. Π.χ Να προσφέρω υπηρεσίες σε έναν οίκο ευγηρίας ή σε ένα ορφανοτροφείο.

Με βραδυνή καλοκαιρινή εμφάνιση

Λες να μαι παράλογος

Δεν ξερω αν είμαι εγω περίεργος ή όλοι αυτοί που βλέπω να τρέχουν σαν τρελόι γύρω μου. Γιατί δεν ξέρω ,ψάχνω να το βρώ όμως. Δουλειά, σπίτι, ανυσηχία και αγχος για το αν θα καταφέρω να πάρω το καινούριο αμάξι που σκέφτομαι ,για να πάω και στα μπουζούκια 2 φορές τον μήνα (πως θα γίνει) αμάν έχω να πληρώσω και την πιστωτική.
Τρέχα μαλάκα τρέχα και όλα θα γίνουν για εσένα αλλα εσύ δεν θα έχεις κάνει τίποτα για τον εαυτό σου.

Δεν ξέρω αν είναι δική μου παραξενιά αλλά εμένα όλη αυτή η κατάσταση με πνίγει. Απο την μια θέλω να μείνω μακρυά απο όλα αυτά απο την άλλη νοιώθω το βάρος του αποτυχημένου και του διαφορετικού. Όμως σκέφτομαι, αν δεν έχει σημασία η σωματική και ψυχική υγεία του ανθρώπου τότε τι έχει.